روشهاي كنترل و بررسي پسمانهاي مواد راديواكتيو در تأسيسات هسته اي بمنظور رعايت نكات زيست محيطي
چكيده :
پسمانهاي مواد راديواكتيو ساطح كننده پرتوهاي يونساز مي باشد و در صورت داخل شدن به محيط زيست مي توانند آنرا شديداً آلوده نمايند. هدف از انجام اين طرح پژوهشي آمايش پسمانهاي مايع، جامد و گاز شكل به روشهاي رسوب گيري تبخير، تبادل يوني و جذب بر روي جاذب هاي مناسب مي باشد.
در بين راديو از نوكلوئيدهاي كه درجريان پسمان ضمن شكافت هسته اورانيوم 235 يا پلوتونيوم 239 حاصل مي شود استرانسيوم 90 و سزيم 137 نيز وجود دارند. استرانسيوم با شباهت زيادي كه به كلسيم دارد چنانچه از نظر آلودگي داخل بدن انسان شود جاي كلسيم نشسته و با ساطح كردن پرتو بتا كليه آب بدن انسان را راديوليز كرده و تبديل به هيدروژن و آب اكسيژنه مي كند كه اين دو تركيب را سمي كشنده براي بدن انسان شناخته شده اند سزيم 137 يكي ديگر از راديونوكلوئيدها مسئله زا است كه با نيمه عمر 1/30 سال و راندماني در 02/6 ضمن شكافت هسته بصورت كنترل در راكتوراتمي و بصورت غيرقابل كنترل در انفجارات هسته اي و حوادث ناگوار هسته اي مانند حادثه چرنوبيل روسيه و هاريسبورگ امريكا، سزيم از طريق ذرات معلق در هوا به محيط زيست مهاجرت ميكند. با توجه به نيمه عمر اين راديونوكلوئيد آلودگي محيط زيست را در طول مدتي به بيش از چهارصد سال بوجود مي آورد.
گردآورندگان:
1-ايرج بيات، دكتراي راديوشيمي
2- سيدحسين اميدياني، دكتراي فيزيك هستهاي